Η
καταβολή ανταποδοτικού τέλους είναι μια
πάγια τακτική από την εποχή του μονοπωλίoυ της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Συνήθως, πρόκειται για μια εφάπαξ ετήσια πληρωμή ανά νοικοκυριό που κατέχει τηλεοπτική συσκευή. Στην Ελλάδα, η πληρωμή του ανταποδοτικού τέλους γίνεται σε δόσεις μέσω του λογαριασμού της
ΔΕΗ. Αυτή την περίοδο, η πολιτική υποστήριξη στη δημόσια ραδιοτηλεόραση στην Ευρώπη περνά και από το ανταποδοτικό τέλος, από την καταβολή του οποίου μόνο μια μειοψηφία φαίνεται να ξεφεύγει. Ανάμεσα σ’ αυτά θα μπορούσε κανείς να περιλάβει και την Ουγγαρία όπου τυπικά υφίσταται υποχρέωση καταβολής ανταποδοτικού τέλους, αλλά το κράτος δεν επιχειρεί πια να το συλλέξει. Στη γαλλόφωνη κοινότητα του Βελγίου, το ύψος του ανταποδοτικού τέλους μειώθηκε προ διετίας σημαντικά, ενώ στην Ελλάδα παραμένει σταθερό. Αντίθετα, μεταξύ 2007-2011, στη Νορβηγία και στη Φινλανδία αυξήθηκε το ανταποδοτικό τέλος σε ποσοστό μεγαλύτερο του 15%. Σημαντική αύξηση, άνω του 10%, παρατηρείται σε Τσεχία και Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ ακολουθούν με αύξηση γύρω στο 5% οι Δανία, Ιταλία, Αυστρία, Γαλλία, Γερμανία, Ρουμανία, Σουηδία. Σε
ελάχιστες περιπτώσεις, η
δημόσια ραδιοτηλεόραση απέφυγε την
υποχρεωτική μείωση του κόστους λειτουργίας με μειώσεις προσωπικού, ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων και
μείωση των
παρεχόμενων υπηρεσιών.
Πηγή: Screen Digest, June 2011 - www.iom.gr
